Twenty words (three times)

Kunstenaar: Ignasi Aballi (SP)

Kunstwerk: Twenty words (three times)

Details: Lood, hout en glas, 110 x 60 x 120 cm (2016)

Gezien: in galerie Meessen De Clercq

Interessant omdat: Ignasi Aballi (°1958, Barcelona) aan zijn kunstenaarscarrière begon met het vaste voornemen om een traditionele schilder te worden, eentje die met verf en doek beelden maakt die de werkelijkheid voorstellen. Maar hij kwam al snel tot de vaststelling dat dat onmogelijk en eigenlijk ook niet wenselijk is. Dus ging hij op zoek naar andere manieren om zich tot de schilderkunst te verhouden. De reële afbeelding moest plaats ruimen voor conceptuele elementen waarin het idee steeds belangrijker werd en het eigenlijke schilderen steeds minder.

Ignasi_Aballi-Malgaster (2001)

Het werk “Malgastar (afval)” uit 2001 is de perfecte illustratie van Aballi’s onvermogen om te schilderen. De kunstenaar kocht voorraden verf op bij schilderswinkels en verfproducenten, opende de blikken, en liet de verf vervolgens in het blik drogen zonder er iets mee te doen. Aballi’s creatieve proces vergt namelijk tijd. Ideeën moeten rijpen, zijn kunst is doordacht. Terwijl hij zich aan het afvragen was wat hij met de verf zou doen, is ze opgedroogd en onbruikbaar geworden. Met “Malgaster” geeft Ignasi Aballi openlijk toe dat hij gefaald heeft als schilder. Een persoonlijk statement met twintig blikken industriële verf.

Ignasi Aballi – Listado (Tiempo)II (2005)

Ignasi Aballi – Listado (Muertos)III (2004)

Als schilderijen niet in staat zijn om de werkelijkheid te vatten, dan moet de kunstenaar nieuwe concepten bedenken die dat wel kunnen. Aballi ging daarom fragmenten uit kranten verzamelen, archiveren en ordenen. Die oefening resulteerde in de serie ‘Listas’. Jarenlang scande Aballi zijn dagelijkse krant op zoek naar fragmenten die een cijfer of hoeveelheid noemden: aantallen verkeersdoden, tijdsaanduidingen, beursberichten… Na een tijd rangschikte hij zijn knipsels in groepen en daar maakte hij collages van, de Listas. Het is een vorm van decontexualiseren, maar de lijsten behouden wel een relatie tot de werkelijkheid. Het zijn immers geen fictieve cijfers, ze verwijzen naar reële gebeurtenissen die om welke reden dan ook het nieuws haalden. Het zijn als het ware fragmenten van de werkelijkheid uit een object dat die werkelijkheid weergeeft: de krant. “Listado (Tiempo)III” doet overigens denken aan de manier waarop On Kawara vat probeerde te krijgen op het verstrijken van de tijd.

Galerie Meessen De Clercq toont nu “Twenty words (three times)”, een werk dat Aballi in 2016 maakte en dat verder bouwt op het idee van het indexeren van de werkelijkheid om ons heen. Het werk bestaat uit loden drukletters op houten blokken, een lijst van twintig woorden die drie keer herhaald wordt, telkens in een ander lettertype. De woorden verwijzen naar Aballi’s artistieke praktijk, inhoudelijk én vormelijk. Inhoudelijk is de lijst logisch opgebouwd, van ‘prologue’ tot ‘end’. Vormelijk sluit het werk aan bij Aballi’s streven om het onzichtbare, het futiele door hercontextualisering toch zichtbaar te maken. In die zin is “Twenty words (three times)” een ode aan de letterontwerper, de vakman die gepassioneerd op zoek gaat naar het ideale font dat leesbaarheid, schoonheid en gebruiksgemak combineert. Maar letterontwerpers zijn gedoemd tot een leven in de anonimiteit, hoe beter hun werk hoe minder het opvalt. We zien de verschillen tussen letterypes pas als we ze in reeksen naast elkaar zetten. “Twenty words (three times)” is dus alleszins een geslaagd gelaagd werk. De woorden veranderen, afhankelijk van het lettertype, terwijl de drukletters een driedimensionaal, sculpturaal object vormen dat iets zo immaterieels en abstracts voorstelt als woorden zelf.

Inspiratie en bronnen: A*DESK, Independent Institute of Criticism and Contemporary Art, www.ignasiaballi.net