Planned Obsolescence

Kunstenaar: Nicolas Lamas (Peru, °1980)

Kunstwerk: Planned Obsolescence

Details: kopieerapparaat, gips, papier, marmer, menselijk bot, schuimrubber, plastic (2019)

Gezien bij: galerie Meessen De Clercq in Brussel

Interessant omdat: Nicolas Lamas een beeldend dichter is. Dichters gooien gewone woorden in ongewone contexten om nieuwe inhouden te creëren. Met metaforen en beeldspraak boren ze nieuwe betekenislagen aan en zetten ze hun lezers aan tot denken. Dat doet Lamas ook, met beelden in plaats van woorden.

Nicolas Lamas – Archaeology of Data (2019)

Technologie, dat is het centrale gegeven in het oeuvre van Nicolas Lamas. Niks is menselijker, want alleen de mens is in staat tot het bedenken van technologische concepten. Maar tegelijk beheerst technologie ook ons leven en bepaalt het wie wij vandaag als mens zijn. Het werk ‘Archeology of Data’, bijvoorbeeld, draait om informatietechnologie. Informatie is macht. Wie de informatiestromen beheerst, zwaait de plak. Dat is nu zo, denk maar aan de manier waarop internetgiganten als Facebook en Google informatie vergaren en gebruiken. Maar duizenden jaren geleden was het niet anders. Lamas vat die vaststelling door een hightech printplaat naast een kleitablet met spijkerschrift te plaatsen. 3.000 jaar v.C. werd het schrift geboren toen de Soemeriërs een manier bedachten om hun taal neer te schrijven. ‘Archaeology of Data’ is 5.000 jaar informatietechnologie in één beeld.

Nicolas Lamas -Posthuman flows (2019)

Ook het werk ‘Posthuman Flows’ kaatst tussen heden en verleden. Een opgegraven menselijk skelet bevat nauwelijks nog beenderen en zit tjokvol restanten van technologische ingrepen: metalen buizen, elektriciteitskabels, schroeven, een tl-buis, dichtingsringen, gipsen afdrukken… Een metafoor voor de invloed van technologie op de mens. En tegelijk een verwijzing naar de analogie tussen ons zenuwstelsel en het wereldwijde web, allebei netwerken die een onophoudelijke stroom aan informatie doorgeven. In elk geval doet ‘Posthuman Flows’ sterk denken aan ‘The Last Human’ van Maarten Vanden Eynde. Deze archeoloog van de toekomst toont een gepimpt skelet, als restant van de laatste organische mens voor onze soort een volledig technologisch wezen werd.

Nicolas Lamas – Planned Obsolescence (2019)

Maar geen werk vat de kunstpraktijk van Nicolas Lamas beter dan ‘Planned Obsolescence’. Ook in deze beeldenreeks staat de informatietechnologie centraal. Kopieermachines verzinnebeelden ons vermogen om documenten te vermenigvuldigen en kennis op te slaan. Maar de machines in dit werk zijn verouderd (de titel van het werk verwijst naar de praktijk waarbij producenten met opzet de levensduur van hun producten beperken) en doen nu dienst als sokkel voor (kopieën van) antieke borstbeelden. De toestellen zijn opengewerkt en laten onbeschaamd in hun binnenste kijken. Een wirwar van elektrische bedrading werd aangevuld met organische elementen: een menselijk bot, gras, een schelp. En zo vervagen de grenzen tussen heden en verleden, tussen natuur en technologie. Pure poëzie.

De tentoonstelling “Archaeology of Darkness” van Nicolas Lamas loopt tot 16 februari 2019 in galerie Meessen De Clercq, Abdijstraat 2a in Brussel.

Inspiratie en bronnen: BRUZZ out – 1645 (p.25), nicolaslamas.net