“David De Pooter is een Vlaams kunstenaar, met een grote passie voor taal, tekens en codes. Zijn kunst wil ons intellectueel uitdagen.

Een mooi voorbeeld hiervan is het werk dat hij maakte voor The House of Contact Centers (THoCC). David vertrok van het adagium van het huis: “Je moet over de juiste bloedgroep beschikken, wil je hier kunnen werken…” Hij schilderde in het rood op de muren een aantal woorden zoals “accuracy”, “transparancy”…, woorden die er toe doen voor een consultancy-organisatie. Maar tegelijk ontwikkelde hij een codesysteem, waarbij je – indien je als toeschouwer de moeite wil doen om die code te ontrafelen- weer nieuwe woorden krijgt. Het mag duidelijk zijn dat David houdt van een gelaagde kunst.

David is zeker beïnvloed door de conceptuele kunst, maar hij voert de idee wel uit en liefst zeer esthetisch verantwoord. Hij heeft dan ook steeds een erg verzorgde schriftuur.

Voor David De Pooter is kunst dus eigenlijk nooit vrijblijvend. Zijn kunst “appelleert”, je moet als toeschouwer uit je comfortzone willen komen. Wil je namelijk bepaalde codes ontcijferen, dan merk je dat zijn werk een gelaagdheid heeft. M.a.w. je moet bereid zijn de regels van Davids spel te accepteren en er mee aan de slag te gaan. Indien je dit doet, werkt zijn kunst verrijkend…

Voor David is kunst zeker een spel met regels en daarin heeft hij natuurlijk overschot van gelijk. Dat hij ook humoristisch en ironisch uit de hoek kan komen, heeft u waarschijnlijk al aan de gevel van dit huis bemerkt, waar hij de Vlaamse Leeuw een metamorfose liet ondergaan…

Maar niets is wat het schijnt te zijn. In de eerste ruimte bovenaan vinden we drie werken, met als titel: “Blood on the Wall”. David heeft hier in kalligrafisch schrift – zeer mooi uitgewerkt – in drie verschillende talen “bloed” geschreven. Die drie talen – Albanees, Armeens en Moldavisch – verwijzen naar gebieden in Europa waar decennia oude “bevroren” conflicten bestaan.

David houdt er ook van je op het verkeerde been te zetten, “to turn reality and the world upside down”. Graffitikunst was vroeger vaak provocerend, maar David De Pooter gebruikt een tag van een graffitikunstenaar als een stabiliserende factor in zijn werk “Steady Tag”. Zo’n tag biedt net rust in een wereld van news flashes en beelden die ons dagelijks overrompelen.”

“Een beeld is pas interessant als het verschillende betekenislagen heeft. Ik gebruik daar de zuiverste symbolen voor die er bestaan: schrifttekens. Taal gaat recht naar de inhoud, vorm en schoonheid zijn bijkomstig. Voor mij zit die schoonheid in de code op zich, en in de betekenis die ze heeft.”

“Wat we met zekerheid kunnen zeggen is dat het werk van David De Pooter, kortweg DDP, eigenzinnig is en diepgaand. Zijn kunst baadt in de taal en met die taal schept ze op het eerste gezicht verwarring, vertwijfeling, maar bovenal intrigeert ze. (…) Ze nodigt ook uit tot interpretatie. Interpretatie is essentieel omdat op het gepresenteerde doek de context wegvalt, omdat de code wegvalt… zodat elk doek voor elke toeschouwer afzonderlijk een eigen leven gaat leiden, conform de geestesinhoud van die toeschouwer.”